Vroeger en nu : GSM

1 – Vroeger

Ik ben geboren eind jaren 70 en ben nu dus ergens in de 40.

Ik herinner me als kind dat we zelfs geen vast telefoontoestel hadden. Iemand opbellen was best iets uitzonderlijk. En als er iemand gebeld moest worden, werd de telefooncabine gebruikt wat verder in de straat.

Stel je voor dat we nu nog overal telefooncabines staan hadden. Zou de overheid deze dan afsluiten t.g.v. Corona, of overal voorzien van ontsmettingsmiddelen????

Op een dag kwam er een vast telefoontoestel in huis. Ik kan me niet herinneren dat het toestel veel geluid heeft gemaakt. Hij werd wel gebruikt toen bijvoorbeeld iemand een taxi nodig had om naar het centrum te gaan of om de dokter op te bellen.

Als wij als kinderen een dagje ergens heen gingen, dan zochten we even naar een telefooncabine om het thuisfront te laten weten ‘dat we goed aangekomen waren’.

Had je panne met de wagen, dan kon je op snelwegen de gratis telefoons gebruiken om de wegenwacht op te bellen. Op de binnenwegen vond je altijd wel ergens een cafeetje of een tankstation waar je het vast toestel kon gebruiken.

2 – Nu

Toen kwam de GSM op de markt. Je kon er mee bellen en een sms mee versturen. In het begin zag ik dit als makkelijk. Ik moest namelijk niet meer op zoek gaan naar een telefooncabine.

Ik herinner me wel nog dat ik mijn GSM had gebruikt voor een zoektocht naar een nieuw huurappartement. Niet opzoeken met het internet zoals nu, maar zoeken naar ‘advertenties’ in de krant en rondbellen. Uiteindelijk een appartement gevonden, en daarna achter over gevallen als ik mijn GSM-factuur in de bus kreeg. GSM was duur en je had toen nog geen keuze tussen al de verschillende abonnement zoals vandaag.

Tegenwoordig kan je haast alles doen met je gsm. Nu zijn er meer mensen met een gsm dan een vast toestel. En een telefooncabine ben ik al in geen jaren meer tegen gekomen op straat, wel nog op bijvoorbeeld luchthavens.

Toch mis ik de tijd van vroeger, toen een gsm nog geen sociale en maatschappelijke verplichting was. Als je niet direct reageert op een sms, beginnen mensen zich al vragen te stellen. Heb je een telefoontje gemist of bel je niet onmiddellijk terug, denken ze al dat je vermist bent.

Een gsm brengt dus een zeker ‘druk’ met zich mee. Het is en blijft een handig ding. Het zorgt ervoor dat mensen makkelijk bereikbaar zijn. Maar dat wil in mijn ogen niet zeggen dat je voor alles en nog wat constant op stand-by moet staan.

Ik erger me eraan als mensen uitspraken doen als : ‘ik heb je wel gebeld hé, maar je nam niet op‘. Blijkbaar is het een ‘verplichting’ geworden om bereikbaar te zijn.

Het is niet omdat ik tijd heb om te praten dat ik er daarom ook zin in heb. Misschien ben ik op dat moment gewoonweg met iets anders bezig. Of wil ik gewoon even genieten van de rust.

Gelukkig is mijn omgeving hiervan op de hoogte, nemen ze dat niet persoonlijk en respecteren ze dit.

Het is best spijtig dat de hedendaagse jeugd nooit echt een tijd gekend heeft ‘zonder gsm’. Sommigen zien het verlies van een GSM als een verlies van hun sociale contacten. Men had ook vóór het GSM-tijdperk sociale contacten. Men had hiervoor geen GSM of internet nodig.

Ik vraag me ook regelmatig af hoe het zit met de generaties ouder dan ikzelf. Even een klein voorbeeld van iets wat ik al regelmatig tegen gekomen ben: een oudere dame staat voor mij aan de kassa van een warenhuis en haalt haar klantenkaart boven. De kassier laat weten dat er ondertussen nieuwe kaarten zijn. De dame vraagt dan of ze een nieuwe kaart kan krijgen en alles van de oude naar de nieuwe kaart kan overgezet worden. Waarop de kassier laat weten dat ze dit niet zelf kunnen doen, dat de klant dit allemaal zelf dient te regelen via internet. En daar stopt het verhaal dan. Dit zijn zaken waar ik even stil van word. Ik besef gewoon dat dit één voorbeeld is, maar waar lopen deze mensen nog tegenaan??

Persoonlijk vind ik dat een gsm zowel voor – als nadelen heeft, maar zolang een GSM geen koffie zet, zal ik er niet verslaafd aan zijn.