Ondertussen ben ik 45 en regelmatig denk ik toch even terug aan mijn jongere jaren.
Ik denk dan voornamelijk aan hoe ik over zaken nadacht, wat ik zoal belangrijk vond en hoe ik op bepaalde zaken reageerde.
Ik heb het altijd fijn gevonden om ouder te worden.
Hieronder een paar redenen waarom. Ik vergelijk me hier dan met mezelf in mijn 20+ jaren.
1 – Rustiger geworden
Rustiger worden was iets waar ik jaren naar op zoek was. Toch wist ik al deze jaren niet hoe ik dit kon verwezenlijken.
Uiteindelijk kan ik nu gewoon zeggen dat het komt met de jaren en de ervaringen.
Ik besef ook, dat ik gewoonweg niet alles in de hand heb. Dit met als gevolg dat ik over bepaalde zaken veel minder wakker lig.
2 – Ik moet me helemaal niet bewijzen ….
Dat dag dat ik die knop omgedraaid heb, was echt een keerpunt en zorgde ook voor een bepaalde rust.
Als jonge werknemer wou ik me bewijzen op het werk. Je kon altijd op me rekenen en oh wat heb ik toch zoveel onbetaalde overuren gemaakt. Voor wie? Voor wat?
Wat ben ik blij dat deze tijd achter mij ligt.
Uiteindelijk zie ik nu die voorbije jaren als ‘bewijs voor mezelf’ en niet als ‘bewijs voor anderen’.
Dit heeft best een positief effect op me. Ik weet wat mijn waarde is. Wat mijn sterke punten zijn en ook wat mijn zwaktes zijn. En voor mij is dat voldoende. Het maakt me nu echt niet meer uit dat ‘anderen’ mijn waarden steeds zien. Ik weet wie ik ben en dat is voldoende.
3 – Het laatste woord? Ah je krijgt het van me.
Iedereen heeft wel momenten dan men graag het laatste woord heeft.
Echter is dit voor mij niet altijd meer belangrijk.
Ik kijk nu gewoon naar de belangrijkheid van het onderwerp. Is het onderwerp niet van het uiterste belang voor mij dat zal ik nu niet meer al mijn energie steken in het behalen van het laatste woord. Waarom? Omdat het voor mij gewoon de energie soms niet meer waard is.
Ik luister dan gewoon naar de andere partij. Ik respecteer hun visie en laat dat weten. Maar ik zie niet meer de noodzaak om telkens mijn visie te gaan staven met tal van voorbeelden.
Zolang iedereen maar gelukkig is.
4 – Omgang met jongeren
Als kind / jong volwassenen kon ik niet echt mijn draai vinden met anderen van dezelfde leeftijd of jonger.
Met ouder worden is dit compleet anders geworden.
Regelmatig spreken jongere mensen me aan als ze ergens over tobben. Ze vragen me dan raad, vragen hoe ze met bepaalde zaken dienen om te gaan.
Tijdens deze gesprekken ben ik altijd heel open en spreek ik ook over zaken die ik meegemaakt heb, mijn eigen ervaringen dus.
Ook weten deze personen dat ik nooit zal zeggen wat ze dienen te doen. Ik laat ze zelf nadenken over het probleem door het stellen van bepaalde vragen.
Ook weten ze dat ze steeds bij me terecht kunnen, ook al wuiven ze raad weg.
Vaak stellen ze me dan de vraag: ‘Hoe weet jij dit allemaal’.
Mijn antwoord is dan ook simpel: ‘Omdat ik ouder ben en ik dit zelf ook allemaal meegemaakt heb’.
Uiteindelijk kan ik dus besluiten dat ik best wel wat energie put uit deze contacten terwijl dit vroeger niet echt het geval was.
5 – De kracht van relativeren
Als ik terug denk aan het verleden, zie ik veel slapeloze nachten. Als ik dit nu bekijk, vind ik dat ik voor veel nutteloze zaken mijn slaap heb gelaten.
Toch ben ik blij met deze ervaringen omdat ik er uit geleerd heb.
Ik kan dus nu veel beter inschatten hoe belangrijk iets wel of niet is.
Dus nu stel ik me regelmatig de vraag: ‘Ik voel me hier nu slecht over. Ga ik me daar morgen of volgende week nog slecht over voelen? Nee? Doe het dan nu ook niet’.
Vind jij ouder worden fijn? Geniet je van de zaken die je al die jaren geleerd hebt? En wat waren de belangrijkste lessen?
Ontdek meer van www.EvenDelen.be
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Mooi dat jongere mensen nu naar je toe komen voor advies!
Zelf was ik trots op mijn eerste grijze haren! Voor mij staat ouder worden voor wijsheid. En dat heb ik altijd belangrijk gevonden!
En om mijn vader te quoten: “Gelukkig word ik oud, want als ik niet ouder zou worden zou ik dood zijn en dat vind ik maar niets”.
Wacht maar over 20 jaar is het nog erger, dan ga je slecht slapen en terug denken aan vroeger. Hans
Ik zit nog steeds te wachten tot die heerlijke rust en wijsheid intreden. Hoewel ik wel veel geleerd heb, voel ik me tegelijkertijd niet veel rustiger dan toen ik jonger was. En dat vind ik balen. Hopelijk komt het nog.
Ik (34 jarige) herken me deels in wat je schrijft. Ik werk met oudere mensen en die hebben altijd zoveel mooie verhalen en wijsheden
Ik ben ook 45 en herken veel van wat je schrijft. Wat ik wel jammer vind zijn de lichamelijke klachten die je met het ouder worden gaat krijgen maar ach, dat overleven we ook wel weer
Mooi dat je er zo tegenaan kunt kijken! Ik word volgend jaar 30 en herken me wel al een beetje in je verhaal, maar hoop vooral nog minder bewijsdrang te krijgen te komende jaren 😅
Ik herken veel in deze blogpost. 🙂
Ik hoef ook niet meer zo vaak het laatste woord te hebben. Ik laat dingen makkelijker van me afglijden, geen buikpijn meer van opmerkingen van anderen of van mezelf (hoe heeft die persoon het opgevat, had ik niet vriendelijker moeten zijn?)
Laatst vond een kennis van begin 30 mij zo rustig en open-minded. Die persoon had haar paard verkocht omdat ze er geen tijd meer voor had en ze had van mij een uitbrander verwacht. Heel bijzonder vond ik dat, want het is haar leven, haar keuze, wie ben ik om haar te vertellen hoe zij haar tijd moet indelen?
Iets wat met 10 jaar geleden bij mij veranderd is, is dat ik meer bewust ben van het milieu. Ik fotografeer al jaren en merk dat er meer en meer afval ligt. Ik merk met de jongeren van nu dat er meer waarde gehecht wordt aan milieuvriendelijke kleding, dat tweedehands niet meer zielig is. Andersom merk ik ook dat omgangsregels zoals kijken met je ogen en respect voor dingen veel minder worden doorgegeven waar ik met mijn werk meer mee te maken heb. Jongeren hebben meer, een horloge van 350 is een verjaardagscadeau en elke twee jaar een nieuwe telefoon is normaal. Ik merk dat ik minder verlang dat interactie met anderen, het is allemaal wel goed zo is meer mijn ding geworden. Ik laat me veel minder leiden door wat anderen willen en geef er niet om als het contact dan verwaterd. Ik denk bijvoorbeeld ja een broodje op het terras is ook de entree van een museum. Vroeger deed ik nog wel eens fotoshoots voor de ervaring nu krijgen ze een standaard mail terug met de prijzen.
Ik kan mij in bepaalde regels wel terug vinden, maar men zegt ook dat ouderdom komt met gebreken en dat is ook een waar feit. Want het lichaam van mij begint meer en meer te staken en dat lees je ook wel in mijn woorden terug in dichtvorm geschreven. Deuken en kreuken behoren veel nu in mijn leven. Een tag die ik ook veel gebruikt bij mijn woorden.
Rustiger ben ik ook wel geworden al kan ik het mijzelf ook druk maken. Maar dat is vast iets wat bij mij hoort. Zorgen heb ik altijd gedaan voor anderen en nog maar ik heb wel geleerd om nu ook meer aan mijzelf te gaan denken.
Wat ook belangrijk is dat je gewoon lekker jezelf moet blijven. Er is niemand zoals jij, juist jouw eigenheid maakt jou zo bijzonder en zo leuk. En hoe ouder je wordt hoe beter je door neppe persoonlijkheden heen prikt. En dat heb ik al vaak ondervonden en nog. Dat heb ik geleerd daarbij. Liefs Tine
Een hele geruststelling dat ouder worden ook positieve kanten heeft 😉 Ik zit nog in mijn 20er jaren, dus kan hier geen oordeel over vellen. Maar ik geloof je op je woord! 🙂
Ik ben nog geen 40, maar ik herken wel al veel dingen in wat je schrijft. Vooral het rustiger worden!