Met andere woorden, zat er maar een aan / uit knop aan je gehoor.
Je hebt zo van die mensen die er als de kippen bij zijn om toch steeds op de hoogte te zijn van ‘het laatste nieuws’. Ze zijn graag van alles en iedereen op de hoogte.
Langs de andere kant heb je mensen die graag elke kleinigheid over hun leven met iedereen delen.
Dan heb je de mensen die graag alles willen weten, maar zelf niets delen.
Of net het omgekeerde, degenen die altijd wat te vertellen hebben, maar niet echt interesse tonen in anderen.
Uiteraard heb je ook mensen die even graag iets vertellen dan naar anderen te luisteren.
Met dit alles is zeker niets mis. Iedereen is zoals hij of zij zich het best in hun voelen. Gelukkig zijn we allemaal anders.
In één van mijn vorige blogs had ik het over “Gehoorverlies op jongere leeftijd“. En hoewel dit ontzettend vervelend is, zou ik het toch leuk hebben gevonden als er een aan / uit knop was aan je gehoor.
Ik ben niet zo nieuwsgierig.
Misschien is het omdat ik gewoonweg al genoeg heb aan mijn eigen leven, maar ik voel echt geen nood om alles over iedereen te weten. Dat wil niet zeggen dat ik er niet voor iemand ben, als deze even ‘zijn verhaal kwijt wil’.
Dit is niet met de jaren gekomen, maar is best altijd zo geweest.
Ik ga ervan uit dat dit ook te maken heeft met het feit dat ik eerder introvert ben zoals ik al schreef in mijn blog “Ik ben introvert en extravert“.
Zenuwachtig van discussies om me heen.
Met de jaren merk ik namelijk dat ik gevoeliger word aan de geluiden rond me heen.
Ik merk namelijk dat ik ontzettend zenuwachtig word als mensen rond me heen maar blijven discussiëren over iets. Ik word er ook gewoonweg moe van.
Ik zal er dan ook snel voor kiezen om stilletjes de kamer te verlaten om ergens anders rust op te zoeken.
Als ik al merk dat een dergelijke discussie kan overgaan in een, laat ons zeggen, heftige discussie … dan heb ik al heel snel mijn sportschoenen aan om snel weg te kunnen sprinten.
Uiteraard is het niet altijd mogelijk om je terug te trekken of kan dit als onbeleefd gezien worden.
Waarom zo gevoelig?
Er is een reden waarom ik altijd gevoelig ben geweest aan discussies om me heen. Echter wens ik hier op dit moment niet verder op in te gaan.
Wel merk ik dat ik er ‘met de jaren’ steeds meer last van heb. Dit kan verschillende redenen hebben. Mensen in mijn omgeving gaan snel de woorden ‘Burn Out’ gebruiken. Echter kan ik niet direct gaan zeggen dat ik een Burn Out heb. Misschien wel, misschien niet, geen idee.
Op dit moment zie ik het eerder als iets anders. Het feit dat ik me bewuster ben geworden van mijn gevoelens en dus sneller deze gevoelens zal ‘beschermen’. Het besef dat ik telkens een ‘keuze’ heb. Bij het gesprek blijven en me minder goed gaan voelen of gewoon mijn gevoelens beschermen door een rustiger oord op te zoeken.
Hoe de vork nu echt aan de steel zit, weet ik op dit moment nog niet. De jaren zullen me wijzer maken.
Ben jij ook gevoeliger geworden aan je omgeving en wens je je ervaring te delen? Ik hoor het graag in de reacties.
Ontdek meer van www.EvenDelen.be
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Een goede discussie vind ik geen probleem, wel als mensen persoonlijk gaan worden en de sfeer ruzieachtig wordt. Daar heb ik ook nooit goed tegen gekund en dat zal wel nooit meer veranderen. Zelf probeer ik altijd om gesprekken gewoon luchtig en gezellig te houden. Voor iedereen leuker.
Ik vind 3 mensen max bij elkaar het fijnst. Als er meer mensen zijn, ontstaan er meerdere gesprekken. En wanneer er meerdere gesprekken plaats vinden op weinig vierkante meters, ontstaat er bij mij ruis. Echt, er komt niets meer binnen. Ik word er helemaal gek van! Vind het niet gek idee van een aan en uit knop!