Wat zeg je? Ik versta je niet! Gehoorverlies op jongere leeftijd.

Als men spreekt over gehoorverlies, denkt men al snel aan een ouder publiek. Bekijk maar even de reclames voor hoorapparaten, steeds zie je een ouder publiek. Maar gehoorverlies heeft niet altijd te maken met leeftijd. Als een ouder persoon laat weten een slecht gehoor te hebben, vinden ze dat normaal, het is de leeftijd hé. Als een jonger persoon hierover praat is het soms of ze je niet geloven. Toch kampen veel mensen op jongere leeftijd met gehoorverlies.

---

Het duurde bij mij ontzettend lang alvorens ik door had dat ik effectief gehoorverlies had.

Als kind kwam het best regelmatig voor dat ik andere kinderen op de speelplaats slecht verstond. Ik herinner me dit goed omdat er een andere kindje was dat hiermee steeds lachte…wel eerder uitlachen. Toch ga je als kind niet direct denken aan gehoorverlies.

Later ondervond ik vaak hetzelfde als ik naar een schoolfuif ging. Terwijl vrienden gezellig een praatje konden slaan met luide muziek op de achtergrond, verstond ik nooit een woord van wat er werd gezegd. Aangezien ik niet steeds ‘wablieft’, ‘ik versta je niet’, ‘kan je dat even herhalen’ wou uitbrengen, zweeg ik gewoon of knikte ik maar wat.

Nog steeds had ik niet echt door dat ik een probleem had, aangezien ik perfect een één op één gesprek kon volgen zonder te veel achtergrond geluiden.

---

Vervelende situaties waar ik achteraf wel kan mee lachen.

Het kan wel eens goed fout gaan als je gehoor je parten speelt. Je komt vaak in verlegen situaties waar je pas achteraf mee kan lachen. Hieronder 2 anekdotes die me steeds bijgebleven zijn.

De eerste maand op je nieuwe werk. 
Ring ring zegt de telefoon.  Je neemt de telefoon aan en stelt jezelf voor.  Aan de andere kant van de lijn hoor je: ??: "Hallo Cindy, het is ???, kan ik Veronique even spreken?"
Ik: "Natuurlijk, ik zal je doorverbinden.  Wie kan ik aanmelden aub?"
??: "Het is ???"
ik: "Euh mijn excuses, maar ik heb het nog steeds niet begrepen"
??: "???"
Ik, terwijl ik het al warm krijg: "Sorry kan je nog even herhalen?"
??: "Het is ERWIN, je baas, de baas van het bedrijf!"
Ik...ging door de grond.

Hoeveel keer ik dergelijke situatie heb meegemaakt? Ontzettend!

Terug ééntje op het werk.  Een kennis van het bedrijf komt op bezoek.  Ze is een Nederlandse vrouw en ik heb al wat moeite met de toonval.  Ze vertelt een verhaal aan mij en mijn collega: 
De dame: "??? samenkomen ??? receptie ??? nieuwe kledij voor de kinderen ???, wat denk jij Cindy?"
Ik denk bij mezelf al 'help, ik heb het weeral niet helemaal verstaan' en baseer mijn antwoord op wat ik wel begrepen heb "Oh nieuwe kledij voor de kindjes, leuk, het zal een fijn feestje worden."
De dame kijkt me ontzettend boos aan, draait zich om en vertrekt.  
Mijn collega kijkt me bedenkelijk aan met de woorden: "Wat zeg jij nou?"
Waarop ik antwoord: "Ik heb niet alles begrepen, maar het ging toch over nieuwe kledij voor de kids voor een feestje?"
Collega: "NEE, het ging over nieuwe kledij voor de kinderen voor een begrafenis!".
Ik: "Oh sh*t".

Ik had mijn lesje toen wel geleerd! Maar nog steeds dacht ik dat dit allemaal wel normaal was en iedereen kon overkomen. Gehoorproblemen treden langzaam op en zijn daardoor soms moeilijk te herkennen.

---

Bewustwording.

Anderhalf jaar geleden ben ik overgegaan van solo gamen naar online gamen. Je komt dan plots terecht in een combinatie van spelgeluid, ingame voice en een groep mensen die samen in Discord door elkaar babbelen in je headset. Ik werd er gewoon gek van. Veelal verstond ik mensen niet en waren sommige geluiden gewoonweg te luid zodat ik steeds in de knoei zat met de geluidsregeling.

Mijn vriend maakte me er dan attent op dat ik best wel een gehoorprobleem kon hebben. En dat was de eerste keer dat ik hier echt bij stil ging staan. Al de jaren daarvoor weet je gewoonweg niet hoe het bij andere mensen is. Je denkt dat je situatie normaal is, dat iedereen hier wel eens last van heeft. Ik besprak mijn problemen met mijn vriend en het was snel duidelijk dat mijn gehoor compleet anders was dan het zijne. Uiteindelijk zijn we samen naar een dokter gestapt voor een professionele gehoortest.

---

Je gehoor laten testen.

Als kind werd mijn gehoor wel eens getest tijdens het medisch onderzoek op school. Hierover heb ik nooit feedback ontvangen van mijn ouders. Ook zijn die testen niet echt te vergelijken denk ik.

De test duurde toch wel even. Piepje hier, piepje daar, de binnenkant van je oren wordt bekeken en dat was het. Uiteindelijk was ik best wat zenuwachtig. Ik begon me ook al af te vragen of het allemaal gewoon in mijn hoofd zat of niet.

Het resultaat bestaat uit 2 delen: hoge tonen en lage tonen. Sommige mensen hebben problemen met hoge tonen, anderen met lage tonen. Aan de hand van een audiogram werd me uitgelegd wat mijn probleem was. Mijn gehoorverlies zit op beide oren en zowel op lage als hoge tonen. Het ene verlies ziet men als gewone slijtage of erfelijkheid. Het andere verlies is erger op mijn linkeroor dan op mijn rechteroor en is te wijten aan schade aan mijn trommelvliezen. De specialist liet weten dat hij op mijn beide trommelvliezen littekenweefsel zag. Na een paar seconden stilte, vroeg de specialist me of ik op jonge leeftijd slagen op mijn hoofd gekregen had. Ik voelde de ogen van mijn vriend op me rusten, terwijl hij zei: “Zeg het maar.” Toen werd alles plots duidelijk voor mij. Ik vertelde aan de specialist dat ik opgegroeid ben in een gewelddadige omgeving. Meermaals kreeg ik klappen op mijn hoofd van mijn moeder. Zelfs zo erg dat het bloed soms uit mijn oor liep. Ik kon er niet veel tegen doen. Wat kan je ook doen als je nog een kind bent. De arts begreep dan ook onmiddellijk waarom de schade in mijn linkeroor erger was dan in mijn rechter. Mijn moeder was rechtshandig. Het was toch even slikken voor mij. Toch zette ik het allemaal direct van me af.

Uiteindelijk is het verlies niet voldoende om een hoorapparaat aan te schaffen, zelfs de mutualiteit komt hier nog niet in tussen. Op termijn zou het plaatsen van nieuwe trommelvliezen een oplossing zijn. Maar dat wil ik toch zo lang mogelijk uitstellen.

Maar het is nu gewoon een geruststelling om te weten dat ik een gehoorprobleem heb. Klinkt misschien raar, maar nu kan ik er tenminste mee rekening houden. Ook zal ik mensen hierover vrij snel informeren. Het is nu gewoon aanpassen aan de situatie. Aan de hand van het audiogram heb ik nu ook beter mijn pc-geluid kunnen regelen. Ook probeer ik er steeds op te letten om mijn telefoon aan mijn ‘beter’ oor te houden. Tijdens een gesprek ga ik nu al automatisch mijn goede kant naar mijn gesprekspartner houden.

Heeft u ook last tijdens bepaalde gesprekken? Moeite met het volgen van een gesprek met veel achtergrond geluid? Dan kan ik je alleen maar aanraden om je gehoor te laten testen. Je bewust zijn van het probleem is echt de stap in de goede richting.