Stoppen met roken na 25 jaar – week 3

Stoppen met roken is een bewuste keuze en ondertussen ben ik 3 weken rookvrij.

Hier kan je lezen hoe week 2 verlopen is.

Over week 3 kan ik alleen maar positief en hoopvol zijn.

---

Stoppen met roken is een bewuste keuze.

Uiteindelijk kan ik besluiten dat ik toch al erger dingen meegemaakt heb dan het afkicken van nicotine.

Ik heb afgezien, toen ik mensen verloor in mijn leven (door de dood) of als ik terug één van mijn katten dood vond op straat.

Zo kan iedereen voor zichzelf ontzettend moeilijke momenten in zijn of haar leven gaan opsommen.

En hoe moeilijk deze momenten ook waren, we gingen door.

En toch zien we op sommige momenten het stoppen met roken als iets onmogelijks.

Ik denk dat “het feit dat we effectief zelf een keuze hier in hebben” de zaken er niet makkelijker op maakt.

We kunnen kiezen om door te bijten of we kunnen kiezen om toe te geven.

En tijdens die andere moeilijke momenten in het leven hadden we meestal geen keuze, we moesten erdoor.

Wel als we daar door zijn geraakt, dan ben ik er zeker van dat we dit ook wel aankunnen.

Zoals men zegt, moeilijk gaat ook.

---

Sterker dan je denkt.

Dus als we even terugblikken op ons leven, de dingen die we meemaakten, de zaken die we dachten nooit te boven te komen….

Wel hebben deze zaken ons uiteindelijk niet geleerd dat we sterker zijn dan we denken?

3 dagen terug moest ik dringend met één van mijn katten naar de dierenarts. De dierenarts liet me weten dat hij een kleine ingreep moest uitvoeren en dat ik dus pas later op de dag mijn poes terug kon ophalen. Wat een stressmoment zeg. Een moeilijk moment waar het makkelijk was om terug te vallen op roken.

Maar geef nu toe.  Zou de korte rush van nicotine me nu echt geholpen hebben?  
Het is niet dat de nicotine mijn probleem even zou opgelost hebben hé.  

Dus hield ik een nuchtere kijk op de zaak en bleef ik sterk.

Sigaretten zijn echt niet de oplossing voor onze problemen.

---

Elke dag beter.

Ik merk voor mezelf dat het elke dag beter gaat.

Momenteel zit ik zelfs zo ver dat ik er niet meer constant mee bezig ben.

Het grootste deel van de tijd denk ik zelfs niet meer aan een sigaret.

En als ik er al aan denk, zoals nu op dit moment omdat ik er over schrijf, voel ik zelf geen verlangen, geen drang.

Misschien kunnen we de sigaret bekijken als een ex-partner?  
Iemand waarvan je dacht dat je nooit zonder zou kunnen?  
Iemand waarvan je dacht dat je die zo nodig had?  
Om na een tijd te beseffen dat het allemaal een illusie was? 
En dat je in realiteit best goed je plan kan trekken zonder die ex?  
Dat je nu best blij bent met die herwonnen vrijheid?

Het is maar een gedachtegang hoor, een manier om alles te bekijken.

---

Ook ben ik blij dat ik deze 3 weken kan afsluiten met de gedachte dat mijn vriend en ik nu al 630 euro uitgespaard hebben door niet te roken.

---