Eindelijk 2 maanden gestopt met roken.
De dag dat ik de beslissing nam om te stoppen met roken ging gepaard met ontzettend veel faalangst. Ik besloot om over mijn ervaring te schrijven zodat ik anderen kon helpen, maar ook om mezelf te helpen. Het schrijven over mijn beslissing maakte die beslissing ‘echter’. Ik weet dat ik dan maar moest volhouden want ik zou het uiteraard erg vinden om te moeten schrijven over mijn falen. En ondertussen zijn we 2 maanden verder. Nooit had ik gedroomd dat ik het zou volhouden. Maar toch sta ik hier nu, uiterst tevreden over mijn volharding. Dat het niet altijd even makkelijk was, kon je lezen in mijn vorige verslagen. Maar toen ik besloot om te stoppen met roken was ik er ook mentaal klaar voor. Dit zorgde ervoor dat ik best stevig in mijn schoenen stond toen ik ermee stopte. Ik ging echt een gevecht aan met mijn verslaving met als 1 doel voor ogen: IK zal dit gevecht winnen!
Positieve of negatieve benadering.
Als ik terug kijk naar de 2 afgelopen maanden kan ik zeggen dat de benadering een heel grote rol speelt. Door mijn vastberadenheid ging ik automatisch over in een positieve benadering. Uiteindelijk kiest ieder voor zich hoe hij eraan wil beginnen. Maar wat bedoel ik nu net? Hieronder een paar herkenbare voorbeelden.
Positieve benadering.
Ik kan dit !
Ik ben sterker dan mijn verslaving.
Ik ben de baas, niet mijn verslaving.
Het heeft nu lang genoeg geduurd, nu stop ik ermee.
Negatieve benadering.
Stoppen met roken, ik ga dit nooit kunnen.
1 stressmoment en ik weet al dat ik terug ga roken.
Ga ik dit ooit volhouden?
Misschien ben ik niet sterk genoeg?
Toen ik stopte met roken was het net of ik mijn verslaving, de sigaret, de nicotine de oorlog verklaarde. Ik was het zat, ik was het moe, ik wou er van af. Met als gevolg dat ik een heel positieve gedachtegang in mijn hoofd had.
Uiteraard ben ik ook maar een mens en heb ik ook wel mijn portie negatieve momenten. Ik ben namelijk aan het afkicken van een verslaving. Maar zodra de twijfel komt zeg ik de woorden gewoon luidop ‘ik kan dit’, etc. Je kan zeggen dat ik mezelf brainwash met positiviteit. Ik herhaal deze zinnen luidop of in mijn hoofd (nu is het voldoende als ik dit in mijn hoofd doe) tot de drang over is.
2 moeilijke weken achter de rug.
Je hoort het regelmatig, mensen hervallen vaak door stress, een moeilijke periode, etc. De laatste 2 weken is er op privé vlak nogal wat beweging geweest. Ik dacht vele keren aan een sigaret en werd daar boos om. Waarom doen we dit toch? Het is toch niet zo dat het roken van een sigaret al onze problemen gaat oplossing. Het is toch ook niet zo dat roken ineens je slechte gevoel omtovert in gelukzaligheid? Ik weet zeker als ik nu een sigaret zou roken, ik direct zou beginnen hoesten, dat mijn hoofd nogal zou gaan draaien, dat ik terug die ontzettende vieze smaak zou hebben om alles af te sluiten met een grote portie schuldgevoel. Bah nee dat wil ik niet. Dus ben ik best blij dat ik die 2 stress weken achter de rug heb, zonder terug te roken. Al hoop ik echt dat er nu gewoon een rustig leventje op me wacht zonder onvoorziene omstandigheden en bakken stress want hé, ik ben ook maar een mens en ik heb ook mijn grenzen.
Verandering eetpatroon.
Wat het eten en snoepen betreft, ga je nogal door wat veranderingen als je stopt met roken. Hoewel ik me niet echt een snoeper kan noemen heb ik de eerste weken toch wat afgesnoept. Uiteindelijk trok ik me het niet echt aan omdat ik best wel een paar extra kilo’s kon verdragen. Daarna ben ik de snoep gaan vervangen door een mengeling van noten, zaden en rozijnen. Ik heb nu een grote glazen pot met de notenmengeling op mijn bureau staan. En oh wat heb ik veel noten gegeten. Maar ook dat neemt gelijkelijk aan af. Ik merk nu dat de zin in snoepen of eerder de zin om elke 5 minuten iets in mijn mond te steken zo goed als voorbij is. De nood is weg. Uiteindelijk kan ik voor mezelf besluiten dat alles terug weer op z’n effen komt zonder hiervoor een toverstaf nodig te hebben. Een goede tip die ik kreeg van tante Gabriëlle was: “Denk niet ‘ik heb honger’, maar denk ‘ik heb dorst'”. Dit zorgt ervoor dat ik nu ook veel thee drink. Het fijne is dat ik er de tijd voor neem en er nog van kan genieten ook. En dit terwijl ik eigenlijk nooit een theedrinker was.
Mijn partner rookt terug.
2 maanden terug namen zowel ik als mijn partner de beslissing om samen te stoppen met roken. De grootste verandering van deze week is dat mijn partner terug aan het roken is. Hij liet me weten dat hij af en toe al eens een sigaretje had opgestoken op het werk. Als hij samenwerkte met anderen die roken vond hij het ontzettend moeilijk om de sigaretten te negeren.
Wat hij er nu verder mee gaat doen is op dit moment onduidelijk. Ik geef hem ook de ruimte om hierover zelf te beslissen.
Dit maakt alles voor mij toch terug een beetje moeilijker. Als hij even buiten gaat met de hond gaat hij nu ook terug gaan roken. Nu ik zo ver ben dat ik amper nog aan roken denk, doet hij me er nu steeds weer aan denken. En dan is het lastig voor mij om ook niet te bezwijken. Toch blijf ik er tegen vechten. Ik vind het best spijtig dat ik er terug een ‘moeilijkheid’ bij heb gekregen terwijl ik alles daarvoor best onder controle had. Ook loop ik me innerlijk te ergeren aan de stank van de sigaretten, zucht. Hij rookt wel buiten maar de geur kleeft gewoon aan hem. Ik probeer het wel te bekijken als een extra ‘proef’. Want als ik hier nu ook door geraak dan weet ik dat het echt gaat goed komen.
Ik hoop gewoon dat ik sterk genoeg ga zijn.
Van maand tot maand, zou dat lukken?
Het schrijven over ‘stoppen met roken’ zorgt er in mijn hoofd voor dat deze strijd een soort verbintenis is. Een pact die ik gemaakt heb en waar ik niet in wil falen. De eerste 7 dagen heb ik elke dag hierover geschreven. Daarna heb ik wekelijks een verslag gemaakt en dit verslag gaat nu over twee weken. Zou het me nu lukken om hier maandelijks over te schrijven? Een maand lijkt me nogal lang en misschien is het te vroeg? Ik veronderstel dat ik gewoon mijn gevoel ga volgen. Ik hoop, nu met de veranderingen van deze week dat ik binnenkort toch kan zeggen dat ik maand 3 gehaald heb.
Graag sluit ik af met een speciale dank voor alle mensen die me hier in steunen. Voor hun motiverende woorden en ook voor hun vertrouwen. Jullie hebben geen idee hoe ontzettend veel dit me helpt. Dankjewel!
Wat balen dat je partner toch weer is gaan roken. Ik kan me voorstellen dat dit confronterend is, doordat hij het verkeerde gedrag als het ware heel dichtbij jou laat zien. Hou vol! Hopelijk kan jij HEM juist inspireren weer te stoppen in plaats van andersom ; )
Makkelijk was het niet, telkens zag ik terug sigaretten. En toen hij er eentje opstak ging precies elk haartje op mijn lichaam rechtstaan. Het was echt een beproeving maar ik ben blij dat ik er nu, ondertussen terug een paar dagen later, terug beter mee kan omgaan.
Zelf nu bijna 4 maand gestopt (stopdatum 01/10/21). Ik mis het heel soms maar inderdaad mocht ik eraan toegeven zou ik direct beginnen hoesten en zou mijn hoofd gaan draaien. Enkel die gewichtstoename: 14 kg nu (van 70 kg naar 84 kg). Ik voel me niet lekker in mijn vel zou
Ja ik kan meespreken over die gewichtstoename maar uiteindelijk ben ik nog steeds dezelfde persoon dus neem ik het er wel bij. Die extra kilo’s gaan met de tijd toch terug weg. Maar zoals je zegt het is niet altijd makkelijk. Nu vooral niet, nadat mijn vriend terug beginnen roken is. Het is nu een echte uitdaging geworden.
Wat ontzettend knap dat je volhoudt, dat je hier zo open over vertelt. Het gaat je lukken om het ook vol te houden! Succes!
Hallo Bert
Thanks voor de woorden vol vertrouwen. Ja ik mag mezelf nu niet gaan teleurstellen hé. Ik heb er nu wel een extra uitdaging bij nu mijn partner terug aan het roken is. Dit moet ik toch terug even overwinnen.
Gaat je lukken!!