19 jaar oud … en dan heb je baarmoederhalskanker.

Ik was 19 jaar oud toen de specialist me liet weten dat ik baarmoederhalskanker had. Ik werd met spoed geopereerd.

Ik ben nu 45 jaar oud. Op mijn blog kon je reeds lezen dat ik dit jaar mijn baarmoeder heb laten verwijderen.

Dit was voor mij een ontzettende opluchting.

Hieronder kan je mijn persoonlijke ervaring lezen van toen ik 19 jaar oud was.

---

Klik hier voor het artikel betreffende de reden waarom ik mijn baarmoeder heb laten verwijderen.

Klik hier voor het artikel betreffende de operatie en het herstel.

Klik hier voor het artikel over seks na een hysterectomie / verwijdering baarmoeder.

---

Uitstrijkjes.

Toen ik 19 was, zag de wetenschap er best anders uit dan nu. Ook waren bepaalde onderwerpen nog niet zo bespreekbaar als nu. Toen ik 17 was kreeg ik de pil en had ik voor het eerst seksueel contact met mijn vriend. Kort daarna kreeg ik last van ontstekingen en werd de huisarts aangesproken om een uitstrijkje te laten uitvoeren. Ik kreeg een lapmiddeltje voorgeschreven die de ontsteking terug wegnam.

Echter ging het van kwaad naar erger. Toen ik 18 was, werd het haast onmogelijk om de ontstekingen en aanmaak van negatieve cellen onder controle te houden. Bijna elke maand zat ik met een ontsteking die tijdens mijn ongesteldheid terug afnam. Ik weet nog heel goed: het was verschrikkelijk. Haast elke 2 maanden deed de huisarts een uitstrijkje, de voorgeschreven medicaties hadden geen enkel resultaat meer.

---

Je moet dringend naar de specialist.

Uiteindelijk liet mijn huisarts me weten dat ik heel dringend naar de specialist diende te gaan. Hij gaf de gegevens door aan mijn moeder om zo snel mogelijk een afspraak te maken.

Toen ik een tijdje later terug bij de huisarts was, bleek dat mijn moeder deze afspraak niet had gemaakt. De huisarts was laaiend en maakte die dag zelf een afspraak voor me.

---

Bij de specialist.

18 jaar en voor het eerst naar het ziekenhuis … voor een gynaecologisch onderzoek. Niet echt iets waar je naar uitkijkt, vooral omdat je ondertussen al goed aanvoelt dat er iets mis is.

Na het onderzoek en het doornemen van mijn dossier liet de specialist me weten dat ik geopereerd diende te worden. Heel veel uitleg kreeg ik niet. Ofwel drong er niet veel door want alles leek op een slechte droom, het slechte gevoel ken je heel goed, maar de rest was heel vaag. Het enige wat ik me nog heel goed herinner is dat de specialist me vroeg wanneer ik kon opgenomen worden. Ik liet hem weten dat ik de week erop ongesteld zou worden en ik daarna kon binnenkomen.

Zijn reactie klonk heel duidelijk in mijn oren : “Dat is veel te laat, ik plan je operatie in binnen 2 dagen“.

Ik kreeg Isobetadine Gyneco voorgeschreven om spoelingen te doen.

Na reeds 1 dag de spoelingen te gebruiken merkte ik al een ontzettend verschil. Ik begreep niet waarom mijn huisarts me dit nooit had voorgeschreven.

---

HPV virus

Er zijn verschillende HPV-virustypes. En niet elke type leidt tot baarmoederhalskanker.

Je hebt vrij onschadelijke varianten die bijvoorbeeld wratjes op de huid kunnen veroorzaken.

Je hebt dan ook types die ‘kunnen‘ leiden tot kanker en dan het je de typegroep met een hoog risico op baarmoederhalskanker. En deze laatste was bij mij van toepassing.

---

De operatie.

De operatie zou een dagopname zijn.

Ik weet nog dat het ziekenhuispersoneel ontzettend vriendelijk en lief tegen me was. Toch bleef het best eng om weggevoerd te worden naar de operatiekamer. Zoveel licht, toestellen, buizen en mensen om me heen. Dan mocht ik starten met tellen en plots was de wereld weg.

Tijdens de operatie werd het besmette deel van mijn baarmoederhals weggesneden, ook wel conisatie genoemd.

Het ontwaken na de operatie ben ik nooit vergeten. Je ogen gaan geleidelijk aan open en het enige dat je kan waarnemen is licht, zoveel fel wit licht. Ik weet nog dat ik me even afvroeg of ik dood was. Ook was het ontzettend stil rond me heen omdat ik helemaal alleen op de ontwaak kamer lag. Al heel snel kwam er een verpleegster bij me langs om me gerust te stellen en wat later werd ik terug naar mijn kamer gebracht.

Omdat ik een paar uur na de operatie onwel geworden ben, hebben ze me toch een extra dag daar gehouden voor observatie. Daarna kon ik terug naar huis.

---

Het herstel.

Ik ben 14 dagen niet naar school geweest. Je buik is ontzettend opgezet. De pijn viel best wel mee dus ik kan zeggen dat het herstel eigenlijk heel goed en vlot verlopen was.

---

Hoe verwerk je dit op zo’n jonge leeftijd.

Lezers die me via mijn andere blogartikels wat beter kennen zullen weten dat ik als kind ontzettend introvert was en dat mijn thuissituatie verre van normaal was.

Bij een verwerkingsproces is communicatie een heel belangrijk onderdeel.

Echter werd er thuis nooit over gepraat.

Mijn vader heeft nooit echt de details gekend.

Maar hoe mijn moeder me benaderde was op dat moment erger dan wat ik net meegemaakt had. Zodra mijn vader het huis uit was, lachte ze me uit. Ze schepte er plezier in om me duidelijk te maken dat het allemaal mijn fout was en dat ik wellicht ook geen kinderen kon krijgen. Ik wist dat dit laatste een grote leugen was.

Wat ze daarna gedaan heeft, heeft een grote impact gehad op mijn karakter.

Ik nam nog steeds de pil, elke avond op hetzelfde uur en ik hield telkens bij als ik ze genomen had. En zo kwam ik er achter dat m’n moeder met mijn pil aan het rommelen was. Achter mijn rug verwijderde ze de pil opdat ik zou denken dat ik ze al genomen had. Echter kon ze me niet van de wijs brengen omdat ik alles bijhield.

Dat was voor mij de eerste keer in mijn leven dat ik de confrontatie aanging met haar.

Het bange introverte meisje begon eindelijk voor zichzelf op te komen.

Deze zaken zorgden ervoor dat ik dit alles nooit heb verwerkt, maar alles heb verdrongen. Ik heb steeds het verhaal betreffende mijn kanker zonder teveel emotie kunnen vertellen. Maar nu ik dit neerschrijf samen met de ’thuissituatie’ voel ik me heel onwennig en zenuwachtig. Dus hoog tijd om dit onderwerp terug mooi op te bergen in het ‘verleden’.

---

Belangrijke boodschap

Toch wens ik jullie eerst nog een belangrijke boodschap mee te geven alvorens ik dit onderwerp afsluit.

- Maak dit onderwerp bespreekbaar met je dochter.
- Geef als moeder het goede voorbeeld en ga regelmatig naar de gynaecoloog voor een onderzoek.
- Heeft je dochter een bepaalde leeftijd, plan dan 2 afspraken in na elkaar, ééntje voor jou en ééntje voor haar.
- ...

---